Pamiętasz?

Pamiętasz?

horyzont gorzał

i w purpurze słońce

staczało się

do morza

Pisał piasek po swojemu

na plaży

wiał przez nas

do sosen i bażyn

A my

pośród żywiołów dzikich

na przekór wszystkiemu

zbieraliśmy kamyki

I gdy przygasł

niebios pożar

jeden po drugim

wrzucaliśmy je do morza

Kamyk w żywiołach

nie zginie

każdemu nadaliśmy

miłości

imię