Trzej

Gdy las nadmorski

porostami śniedział

gdy czerwony w toni

zanurzał się miedziak

Trudno dociec

o czym

rozmawiali krokami

po co szli w milczeniu

objuczeni plecakami

ojciec

z synami

Szli od wschodu

na zachód

nogi w morzu kojąc

i w piachu

Kiedy słońce się stoczy

kiedy w morzu zasyczy

w ciemną noc

z wolą bożą

gdzieś swój namiot rozłożą

I położą się nocą

aby powstać nad ranem

i znów w drogę

a po co?

Dla drogi

dla niej samej